Tsjechie.nl - Liberec in de zomer

Alweer voor de vierde keer dat we naar Tsjechië op vakantie zijn gegaan. Dit maal naar een plaatsje een kilometer of 20 onder Liberec zodat we een ander deel van het noorden konden bekijken. Want ieder deel blijkt anders.

De heenreis ging, net als andere jaren, voorspoedig. Ook dit maal volgden wij voor het reuzengebergte de route over Oldenzaal, richting Berlijn, bij Maagdeburg richting Dresden en bij Bautzen eraf om bij Zittau de grens over te gaan.

Bautzen is echt een heel fraai dorp en we hebben overwogen om een keer vanuit Tsjechië terug te gaan om daar te kijken. De grenzen zijn nu open maar bij alle keren dat we een grens passeerden werden de paspoorten toch echt gecontroleerd. Desalniettemin geen ouderwetse wachttijden meer en dat is al een verademing. Temeer daar de snelheid, wanneer de autobaan eenmaal verlaten is, er geheel uit is.

Het huis dat wij hadden geboekt viel dit jaar  tegen. Het zwembad bleek een betonbak met water, niet al te schoon en vol met bladeren. Na een zwempartij was het blonde haar van onze dochters plotseling lichtblauw van kleur dus het moet vol hebben gezeten met chemicaliën. Het huis zelf oogde fraai maar je moest nergens aankomen. Veel bleek provisorisch te zijn gemaakt en ging dan ook snel stuk.

De plaatselijke Gamma, Baumax geheten, kon ons echter goed voorzien van alles nodig om de zaak te repareren. Verder was dit oude huis van binnen laag zodat we vooral de eerste dagen regelmatig het hoofd stootten tegen een lage deurpost. Ander nadeel was dat het huis midden in het dorp bleek te liggen. Daardoor weinig privacy (vooral lastig voor de dochters bij het zwembad) en geluidsoverlast door passerende auto’s. Bovendien bleken de bijkomende kosten voor linnengoed, schoonmaak, belasting en energie behoorlijk hoog uit te vallen. Een tip dus om bij het boeken alert op te zijn. Gelukkig werkte het weer mee, we hadden drie weken stralend weer en dat maakt toch alles weer goed.

De auto gaf dit keer problemen: na de heenreis was het water uit het expansievat verdwenen en bijvullen bleek geen remedie: het bleef verdwijnen. De vermoedelijke oorzaak was niet gering en we vreesden dan ook voor de terugreis welke echter probleemloos verliep. De oorzaak is nooit bekend geworden. Probleem was echter wel het bijvullen. Onze auto’s hebben koelvloeistof in het koelsysteem maar dat is daar niet te krijgen. Wel water en antivries. Uiteindelijk is het gelukt koelvloeistof te kopen bij een Peugeotdealer maar het is misschien niet onverstandig voortaan wat van huis mee te nemen.

Ondanks dit probleem hebben we toch nog aardig wat gedaan en heel wat gezien. Allereerst uiteraard in de grote stad Liberec.

In Liberec kun je je gemakkelijk enkele dagen vermaken. Voor de liefhebbers van fun-shoppen is het centrum geschikt, vooral het Tesco warenhuis. Buiten het centrum, richting Praag, licht de Hypernova hypermarkt, een geweldig grote supermarkt  met een verassend groot assortiment en waar het leuk vertoeven is. Daarbij en onder zitten nog meer moderne winkels. Ook kun je daar voor heel lage prijzen vrij goed eten.

Leuk is het centrum Babylon. In een groot overdekt winkelcentrum zit een heel groot zwembad met allerlei attracties, baden en zelfs een sauna. Of  deze gratis is weet ik niet. De entree is echter heel redelijk. Er zijn verschillende restaurants waar met een bepaalde munt betaald moet worden. Deze krijg je weer uit een automaat. Prijzen zijn heel redelijk.

Naast het zwembad zit een lunapark. Eigenlijk laat zich dat het best vertalen als een soort speelhal. Na het entreegeld is alles er verder gratis. Juist door de eenvoud, ook door de dingen die je er kunt doen, is het leuk. Eronder zit een restaurant waar je voor 5 euro per persoon onbeperkt kunt eten en (alcoholvrij) drinken.

Keuze uit verschillende gerechten, zelfbediening. Wil je deze drie dingen samen doen, zwembad-Lunapark-eten, dan kun je een arrangement nemen dat goedkoper is. Houdt dan wel rekening met de sluitingstijden: zwembad om 22.00 uur, lunapark om 20.00 uur. Verder zitten er allerlei winkeltjes en boetiekjes die best leuk om te zien zijn en is er ook een bowling. Een aanrader, zeker bij slecht weer.

Liberec heeft, zoals de meeste steden daar, een dierentuin. Entree is erg laag, dierentuin is leuk om te zien maar niet echt spectaculair. Dit wordt goedgemaakt door de botanische tuin die er naast ligt. Ook voor dit entreegeld hoef je niet wakker te liggen maar de tuin en vooral kassen zijn erg mooi en zeker de moeite van het bezoeken waard. De kassen zijn groot en thematisch van opzet en tonen bijvoorbeeld een Australisch woestijnlandschap, Mexico, regenwoud, enz. Ook is er een heel grote collectie zeldzame orchideeën.

Rondom Liberec liggen enorme ongerepte bossen. We zijn er wat doorheen gereden en waren onder de indruk. De echte avonturier zal er zeker meer vinden. Een andere grote stad is Jablonec nad Nissou. Echt groot als je er doorheen moet rijden. Een aardig winkelcentrum maar om er nou speciaal naar toe te rijden... nee.

Bij Turnov begint het Boheems Paradijs. Turnov zelf is een aardige stad met een fraai centrum en uitstekende pizzeria. Wil je landgenoten tegenkomen dan moet je daarheen. Het zit er vol mee. Daarbuiten is het gebied met de bizarre rotsformaties. Een concentratie zit bij Adrspach, voor de rest zijn de formaties over een groot gebied verspreid. Wil je ze zien dan zal je dit goed voor moeten bereiden bij de plaatselijke VVV en er te voet of per fiets op uit gaan. Met de auto zie je hooguit in de verte formaties liggen maar kom je er niet echt bij. Ook op internet zijn routes te vinden. Wij bezochten de Zuche Skala. Aardig, maar minder dan Adrspach.

Op een warme dag is het ook leuk vertoeven in Mala Skala. Er is een kasteelruine te bezichtigen en zwemmen is mogelijk in de rivier bij een dam. Het is hier vrij druk met vooral Tsjechen. Wel gezellig. Ook hier is een goede pizzeria aanwezig die ook weer door Nederlanders goed wordt bezocht. Prijzen zijn laag, eten is prima.

Geschikt voor een regenachtige dag, ook al hadden wij die niet, zijn de grotten van Bozkov. Entreeprijs is goed overheen te komen, rondleidingen in verschillende talen. Wel moesten wij enkele uren wachten voordat we mee konden. Als gids kregen wij een blonde schone mee met een cassetterecorder op haar buik.

Telkens bij iets aangekomen drukte zij weer op de knop waarna een ernstige man in het Nederlands met op de achtergrond klassieke muziek ging vertellen wat er te zien was. Het enige dat onze gids zei was “Kommen zu mir” wanneer er weer eens iemand achterbleef om foto’s te maken. Dit uiteraard tegen extra betaling bij de kassa. De grotten zijn aardig, je bent daar tenslotte en hebt toch niets beters te doen. Maar om er een omweg voor te maken kan ik niet aanraden. De Belgische grotten zijn vele malen mooier.

Harrachov is een leuke plaats waar je een drukke dag kan beleven. De weg er naar toe, vanaf Tanvald, is rampzalig slecht. Diepe kuilen, hoog uitstekende of juist diep verzonken putdeksels, overgang naar nieuw asfalt, je kunt er alles verwachten. Het kostte mij een band. Kom je binnen bij Harrachov dan is daar in de ochtend een glasblazerij te zien. Een waar museum waar nog op authentieke wijze glas wordt geblazen. Je kunt het van dichtbij zien en (tegen betaling) filmen. Echt ongelofelijk.

Daarachter zit een slijperij waar mensen achter slijpstenen niets anders doen dan kristal bewerken voor kroonluchters. Wanneer je ziet hoeveel werk dit is dan valt het niet te begrijpen dat die dingen daar eigenlijk zo goedkoop zijn. Daarnaast zit een glasmuseum waar heel indrukwekkende kunstvoorwerpen van glas te zien zijn. Boven het museum zit een restaurant. Gegeten hebben wij er niet maar gezien hebbend wat daar werd geserveerd hem ik daar nog altijd spijt van.

Na het museum kun je het dorp inlopen. Een winkelstraat met eettentjes, souvenirwinkels en aan het einde een stuk met Vietnamese kraampjes. Aan het einde het bos in kom je eerst bij een mijn welke te bezichtigen is. Niet duur, altijd leuk als je er bent maar toch niet echt om er nu speciaal voor naar toe te rijden. Ga je verder het bos is dan ben je met een tien minuten bij de zeer fraaie Mumlava waterval. Dit is wel een aanrader.

Splindleruv Mlyn is een typisch wintersportdorp. Ga je er doorheen dan eindig je voor een slagboom. Daar kun je toegangskaarten kopen om verder te gaan tot bovenop de berg. Dit is Polen. Er is geen douane, wel vrijwel altijd politiecontrole halverwege. Natuurlijk was ik door het hete weer mijn jas met papieren vergeten en dat werd mij wel kwalijk genomen. Want “man muss immer papiere haben!”.

Toch was er begrip voor mijn  situatie, ik kwam er zonder bekeuring vanaf. Bovenop de berg kun je parkeren en dan wandelen over de bergtop. Wij stopten bij grillige rotsformaties maar je kon nog een stuk verder naar een soort kasteelruine. De kinderen hielden het echter voor gezien. De natuur is daarboven bizar. Enerzijds vol leven met fraaie bloemen (ik vond er zelfs een orchidee), vogels en hagedissen, anderzijds met dode bomen in het verleden aangetast door zure regen. Men is bezig met herplanten. Deze tocht is een aanrader.

Volgens de VVV waar de toegangskaarten werden verkocht kon je de auto daar op de parkeerplaats zetten, met de kabelbaan omhoog en dan twee uur lopen naar de bronnen van de Elbe. Terug via een andere route iets langer lopen. Gezien de vele excursies die daarheen gaan denk ik dat het zeker de moeite waard is, mijn kinderen protesteerden echter. Ze gingen liever rodelen op de rodelbaan daar. Niet duur en zelfs voor vaders heel leuk. Een aanrader.
In dit dorp kun je uitstekend en betaalbaar eten. Kijk wel uit met parkeren, je hebt er zo een bekeuring te pakken.

Bijzonder fraai is een streek die ze Tsjechisch Zwitserland noemen. Eigenlijk heeft het niets met Zwitserland te maken, eerder lijkt het op de Grand Canyon maar dan bebost. Dit is de bereiken door bij Liberec westwaarts te rijden over een goede en snelle weg naar Decin. Dan omhoog richting Duitse grens. Deze weg langs de Elbe geeft al enige fraaie panorama’s te zien. Eraf bij Hresnko, een dorp vol met Vietnamese winkeltjes. Aan het einde van het dorp is een parkeermogelijkheid. Een stukje verder omhoog een tweede, verder is parkeren overal verboden. We zagen niet anders dan auto’s met wielklemmen, de gok hoef je niet te nemen.

Vanaf deze eerste parkeerplaats, waar je bij het parkeren heel goed uit moet kijken want ze laten je liefst tot tegen de rotsen rijden en dat kost wel eens een bumper, kun je een prachtige route volgen door een Canyon langs een rivier. Voor de afwisseling geen entree, wel een goede wegbewijzering en geasfalteerd pad. Tot je bij een meer komt. Tegen betaling (niet duur) kun je dan met een bootje worden overgezet waarna je weer verder kunt tot het volgende meer. Waar het ook weer tegen een geringe vergoeding mogelijk is overgezet te worden. Wel leuk. Aan het einde van de route kom je dan bij de weg uit bij het gehucht Mezni Louka.

Vandaar kun je verder wandelen naar de natuurbrug Pravicka Brana en kun je weer terugwandelen naar de auto. Met kinderen wordt dit echt teveel. In ons geval stopten wij bij de weg en ging ik een uur naar beneden lopen om de auto op te halen. De Pravicka Brana wilden we toch een keer zien en kwamen een andere keer terug. Ditmaal parkeerden we op de tweede parkeerplaats.

Een tien minuten de weg naar boven volgen en dan het bos is. De parkeerplaats daar was gesloten dus we moesten wel zo. Vandaar is het een uurtje omhoog naar de natuurbrug. Een mooie, goed te lopen route (niet voor kinderwagens of mensen slecht ter been), beduidend korter dan via de andere kant. De brug is de moeite waard. Het hele gebied overigens wel. Wie gaat kamperen en daar een camping kan vinden zal zich zeker vermaken met vele wandelingen.

Ook Polen was binnen bereik. We bezochten de stad Jelenia Gora. In Tsjechië was de weg heel slecht, in Polen heel veel beter. Alleen volgde de ene bocht op de andere, sturen moet je. De route ging door een geweldig groot ongerept bos waar geen eind aan leek te komen. Jelenia Gora is leuk, maar we hadden er meer van verwacht.

Een heel grote stad met een oud centrum en een winkelstraat. Pinautomaten genoeg om Zloty’s te krijgen. Parkeren is betaald, afrekenen aan de parkeerwachter in Zloty’s of euro’s, de koers klopt overigens van geen kanten. We reden de stad aan de verkeerde kant uit en kwamen toen bij een enorme hypermarkt en bouwmarkt.

Heel wat groter dan onze Gamma’s. Ook de hypermarkt was niet verkeerd. Grappig was het brood dat enorm groot was en in stukken werd verkocht, prijs al naar gewicht. Het was lekker en bleef verrassend lang vers. Ook eten was daar mogelijk voor weinig geld. Een gegrilde kip kostte heel weinig waarbij wel moet worden opgemerkt dat dit tenminste een kip was en niet zo’n krieltje als je bij ons voor 10x de prijs krijgt.

Terug stopten wij in Plechowize, een leuk touristendorp vol eettentjes waar het goed vertoeven was. Verder terug richting grens bleek er nog een grote waterval te bezichtigen te zijn. Het was echter al laat dus niet meer gedaan. Komt volgend jaar wel.