Tsjechie.nl - Zomervakantie in Tsjechie en Slowakije

In Most, een stad even over de grens van Tsjechië, in het Ertsgebergte, wonen onze Tsjechische vrienden. Vorig jaar bezochten we hen een paar dagen, maar deze zomer gaan we met hen twee weken op vakantie. Liduska, ofwel Lida heeft twee zoons. Honza is 20 jaar en studeert in Brno en Martin is 15 en gaat dit jaar naar de highschool. We spreken Engels met hen, maar proberen natuurlijk ook wel wat Tsjechisch te leren.

Wij, Chris en Helmi hebben drie kinderen. Matthijs is 11 jaar, Roel is 10 jaar en Sanne is 9 jaar. We hebben een grote tent bij ons waar we met z'n allen in kunnen slapen, maar ook een trekkerstentje voor de jongens. We reizen op de bonnefooi en hebben dus geen campings gereserveerd. Woensdag 24 juli: het is weer zover; na anderhalve week heerlijk gekampeerd te hebben op de Bergvlietse bossen in Den Hout staat nu onze auto en het bagagewagentje weer klaar om naar Most te vertrekken. De km-stand is 74.356 km als we woensdagavond om 23.35 uur wegrijden.

Donderdag 25 juli:  Na 208 km tanken we in Bochem, dit is het eerste tankstation over de grens. We kunnen dan weer 400 km door Duitsland rijden. In Erfurt tanken we 's morgens om 7.00 uur nog een keertje. Via kleine dorpjes rijden we nu onder Chemnitz door, maar dat doen we geen tweede keer meer. De weg is slecht en in één dorp zijn ze met de weg bezig en rijden we van het ene stoplicht naar het andere. Om 10.45 komen we aan de grens bij Reitzenhain.

Na 5 minuten wachten kunnen we daar zonder problemen de grens over. Het begint flink te regenen. Om half 12 zijn we in Chomutov en kunnen we onze tent, de Superdrom, onder een stralend zonnetje weer opzetten. Twee uurtjes later zitten we voor de tent met een heerlijke kop thee. We bellen mobiel naar Nederland om te laten weten dat de reis voorspoedig verlopen is. En Chris belt ook Lida ( onze Tsjechische vriendin ) om wat af te spreken voor de avond. Ze is toevallig aan het werk in Chomutov en komt meteen langs om ons snel gedag te zeggen. 's Avonds komt ze met Honza en Martin wat drinken en kletsen we heel gezellig bij. Als ze weg zijn rijden we nog snel even naar de supermarkt en kopen er lekkere toetjes en yoghurt, drinken nog een kopje thee en dan naar bed.

Vrijdag 26 juli: We slapen lekker uit. Ontbijten doen we met Tsjechische broodjes en Nederlands beleg. Het is vrij fris, zo'n 16  à 17 °C. De kinderen gaan wat knutselen met eikeltjes en luciferhoutjes; wij lezen in onze boeken. Rond 3 uur gaan we naar Honza om met hem naar Lida's kantoor te gaan. We worden rondgeleid en maken een praatje met haar collega; Lida maakt nog wat back-ups van haar bestanden en ook voor haar kan de vakantie nu beginnen. We rijden met z'n allen naar het Hipodrom in Most. Het is een enorm groot complex waar ook regelmatig paardenraces gehouden worden en Lida heeft twee paarden voor ons geregeld.

We rijden er allemaal op behalve Chris; Sanne lijkt wel een kleine Amazone.
De moeder van Lida heeft een hele pan dumplings, een soort klein pannenkoekje, voor ons klaargemaakt en die smaken heerlijk. Als dessert krijgen we nog gebak na en gaan weer terug naar Chomutov. De kinderen zijn erg moe en we gaan op tijd naar bed.

Zaterdag 27 juli: We breken vroeg op en zijn om 10 uur bij Lida. Honza staat al beneden bij de auto en probeert een volgepropte bagagebox dicht te maken. We kunnen op weg naar het Tsjechisch Paradijs!! Maar als we een paar uurtjes onderweg zijn wijken we wat van de route af en parkeren in het plaatsje Dosky. Er is daar een stuk bos als "Jungle" ingericht, een Boomkroonpad, maar dan wat avontuurlijker. Op www.junglecreek.cz kun je het adres vinden.

Zo'n 7 meter boven de grond zijn er in de bomen touwen en touwladders gespannen en met behulp van een klimgordel en karabiners kun je een parcours klimmen. Het is erg spannend, maar Martin, Sanne, Matthijs en ik leggen het hele gele parcours af. Met enigszins bibberige beentjes staan we even later allemaal weer op de grond.

We vervolgen onze weg en rijden richting Jiçin. Op camping Sedmihorky onder Turnov is het zo ontzettend druk dat we geen twee tenten naast elkaar kunnen zetten. Daarom besluiten we verder te rijden en vinden een leuk kampeerterrein in Koštálov. We hebben uitzicht op de heuvels en er is een prachtig zwembad en bijna alleen maar Tsjechen. De kinderen liggen al snel in het water. 's Avonds spelen we een leuk dobbelspel, waarbij je moet bluffen en moet liegen met een stalen gezicht. We hebben ontzettend veel plezier en gaan na een lekker wijntje weer naar onze slaapzakken.

Zondag 28 juli: we worden al vroeg wakker met een strakblauwe hemel en ontbijten lekker buiten. En dan slaat het hevige vakantiegevoel genadeloos toe: luieren, lezen, af en toe wat drinken, zwemmen. Dit houden we de hele dag vol. De traditie uit Nederland houden we ook hier in Tsjechië vol en ik bak voor iedereen pannenkoeken. We sluiten de avond af met een kampvuurtje.

Maandag 29 juli: we staan vroeg op, want de zon brandt ons de tent uit; we halen broodjes en gaan er op uit. We rijden eerst naar Zelezny Brod, in het Duits heet het Eisenbrod. Deze naam dankt het dorp aan de winning van ijzererts, die er tot in de 17e eeuw plaatsvond. Tegenwoordig wordt in het plaatsje voornamelijk sierglas geproduceerd. Wij  kopen er  wandelschoenen voor Helmi en een sportoutfit voor Chris. In een speelgoedzaakje kopen we drie klapstoeltjes voor de kinderen. Dan weer de auto in om naar Mala Skála te rijden. Maar eerst picknicken wij nog aan de oevers van de Jizera. Voor de Tsjechische familie is het lunchtijd en Lida en de jongens zoeken een restaurantje op.

Het is ontzettend warm en nog een flinke klim naar kasteel Vranov. Onderweg hebben we een prachtig uitzicht op Suché Skaly, een prachtige rotsformatie. We lopen door wat vroeger een flink kasteel moet zijn geweest en dalen weer af. Onderweg doen we nog wat boodschappen. Chris gaat zwemmen met de kinderen , we spelen spelletjes en gaan naar bed.

Dinsdag 30 juli: Het is weer schitterend weer, maar gelukkig ook een beetje bewolkt, zodat het niet te warm is.We ontbijten en tuttelen wat: douchen, opruimen en kleding wassen. Dan rijden we naar Kosákov, ten oosten van Turnov. In een kleine expositieruimte zijn mineralen en gesteenten te zien van de omgeving: agaat, amethyst, kristal, malachiet, calciet en granaat. We kopen enkele mineralen. In de buurt is ook een groeve waar we zelf gewapend met een hamer gesteente kunnen zoeken. Het is warm in de groeve; we vinden stukjes malachiet en hele kleine stukjes agaat.

We besluiten nog naar kasteel Trosky te rijden. Je kunt het kasteel al van verre zien liggen. Het is gebouwd op twee oude vulkaanpijpen en op elke basaltblok is een toren gebouwd. De ene toren wordt Panna genoemd en de andere Baba. Ook vanaf dit kasteel heb je weer een prachtig uitzicht op de omgeving. In Turnov doen we boodschappen. 's Avonds ruimen we de tent alvast een beetje op omdat het alweer de laatste nacht is in het Tsjechisch Paradijs. Woensdag gaan we naar Slowakije.

Woensdag 31 juli: we staan om 7 uur op en gaan opbreken. Om tien uur zitten we in de auto en rijden  naar Slowakije. Na 300 km gereden te hebben gaan we om vier uur  bij Horni Becva de grens over. We moeten vrij lang wachten voordat we erover mogen; we kopen meteen nieuwe Slowaakse tolvignetten en genieten van het landschap. Het is een prachtige omgeving, de hellingen zijn prachtig begroeid en af en toe kijk je naar beneden in een prachtig dal. We hebben nog 150 km te gaan naar Liptovsky Mara.

We vinden daar een hele grote camping aan een meer, maar hij staat tjokvol auto's en tenten. Dit willen we echt niet. We bekijken nog drie andere campings en besluiten om in Liptovsky Hradok te gaan staan. De camping heet Borova Sihot, ligt aan de rivier de Váh, uitzicht op de bergen en een hotel in de buurt. We moeten snel onze tent op gaan zetten, want het wordt steeds vroeger donker. Om 9 uur is het echt donker geworden en zie je niet veel meer. Maar om tien uur staat onze tent alweer en drinken we nog wat. Vandaag hebben we 390 km gereden; we rijden meestal gemiddeld zo'n 50 km per uur als we niet op de snelweg kunnen rijden. En ook dat klopt nu weer aardig.

Donderdag 1 augustus: we staan niet zo vroeg op en ontbijten op ons gemak. Chris en Lida en de kinderen gaan naar het zwembad enkele kilometers van ons kampeerterrein vandaan. In het hotel waar de camping bijhoort gaan we lunchen. 's Middags rijden we naar Liptovsky Mikulas. We gaan naar de supermarkt en hebben een flinke kar met boodschappen voor 25 euro; dat zijn nog eens andere prijzen dan in Nederland. Voor Sanne kopen we in een sportzaak een mooie rugzak. We bekijken het stadje en gaan weer terug naar onze tenten. We eten en maken een kampvuurtje. Honza pakt zijn gitaar erbij en we gaan weer heel relaxed naar bed.

Vrijdag 2 augustus: het is weer prachtig weer, maar niet te warm. Gisteren heeft het even flink geregend en geonweerd, zodat het nu wat afgekoeld is. We lezen wat en ruimen de tent op.
's Middags gaan we naar het Demänovská dolina dal. We bekijken daar de ijsgrot  Demänovská l'adová jaskyna. Deze 450 meter lange grot werd in 1970 ontdekt. Je vindt er 5000 tot 7000 jaar oude ijslagen, die op sommige plaatsen een dikte bereiken van 25 meter. Zomer en winter is het er -2° C.

De prachtige druipsteengrot Demänovská jaskyna Slobody  ofwel de Vrijheidsgrot werd in 1921 ontdekt en later over een lengte van ongeveer vier kilometer voor het publiek begaanbaar gemaakt. Veel zalen en passages te midden van rode, okerkleurige, gele en witte stalactieten en stalagmieten zijn er te zien. Erg indrukwekkend. We hebben nog een hele gezellige avond bij het kampvuur en drinken een glaasje Becherov.

Zaterdag 4 augustus: Een stralende zon maakt ons wakker. Vandaag zouden we eigenlijk naar de berg Chopok gaan, maar het is warm weer en de kinderen willen liever bij de tent wat spelen en zwemmen. We brengen de hele dag door met zwemmen, lezen en luieren. Heerlijk.

Zondag 5 augustus: We rijden vandaag naar de Hoge Tatra, naar Tatranská  Lomnica. De Lomnicky štit is 2632 meter hoog. We willen met de kabelbaan omhoog, maar moeten lang wachten voordat we aan de beurt zijn. De kaartjes voor het laatste stuk zijn uitverkocht en we komen tot ongeveer 1700m.

Je hebt een prachtig uitzicht als je boven bent. Maar het is ontzettend druk op de berg. Honderden dagjesmensen bezoeken dit gebied. De terugweg doen we helemaal te voet. Onderweg smullen we van de bosbessen en de frambozen. Als we onze auto weer opgehaald hebben op het parkeerplein en terug rijden worden we aangehouden door twee politieagenten. We hebben een stopbod genegeerd en moeten 2000 kronen betalen ( bijna 50 euro) maar we zijn toeristen en dan is het 1000 kronen. Als Chris betaalt krijgt hij 500 kronen terug: "für die Kinder". We rijden weer terug door het prachtige Tatra-gebied en maken ons eten weer bij de tent klaar. Het kampvuurtje wil al wat sneller branden; we krijgen er wat meer routine in.

Maandag 5 augustus: het klinkt afgezaagd, maar het is  prachtig weer. Vandaag gaan we naar Štrbské Pleso. Het is een prachtige weg door een schitterend gebied. Maar de bomen op de hellingen zijn jammer genoeg allemaal aangetast door de milieuvervuiling. We parkeren de auto op het parkeerterrein en kopen kaartjes voor de tandradbaan. Moeizaam kruipt de trein omhoog en even later gaan we ook weer terug. Er ligt een prachtig bergmeer en we lopen er helemaal omheen. We zien veel gepensioneerde Duitsers die hier hun vakantie doorbrengen.

Het is een gezellige wandeling, je loopt langs het water en aan de andere kant heb je prachtig begroeide groene hellingen. We doen nog boodschappen in L. Mikulas; de supermarkten zijn hier elke dag tot 's avonds 8 uur open, ook op zondag. We brengen de avond weer door rondom ons kampvuurtje en dan weer lekker naar bed.

Dinsdag 6 augustus: Lida, Martin en ik staan vroeg op, omdat we paddestoelen willen gaan plukken. We hebben al veel Tsjechen en Slowaken voorbij zien komen met een mandje vol met paddestoelen. We steken de rivier over met de houten wiebelbrug en klimmen dan het bos in. Na veel geklauter en flink zoeken hebben we toch enkele paddestoelen gevonden. Lida maakt ze later op de dag klaar en het is werkelijk een delicatesse. Eén grote paddestoel die we vonden heeft ze gebakken met knoflook en later bestrooid met een snufje zout en komijn. De andere paddestoelen eten we met ei en paprika en later ook nog in de soep. Heerlijk!!

Niet ver van ons kampeerterrein ligt Pribylina. Met het Liptovskej Dediny of te wel een openluchtmuseum. Op de dag van aankomst in Slowakije waren we het spatbord boven het wiel van ons bagagewagentje ergens verloren. Chris vermoedde dat het op het landweggetje vol gaten en kuilen naar de derde camping zou kunnen liggen. We besloten een poging te wagen het spatbord te gaan zoeken en vonden het warempel nog terug ook. We gaan nog naar L. Mikulas en kopen daar voor Martin een nieuwe boot, want de kinderen hadden de boot van Martin de eerste dag in het zwembad al kapotgemaakt. Ons kampvuurtje wordt al traditie en genietend van een warme zomeravond en gitaarmuziek hebben we het weer reuze naar ons zin.

Woensdag 7 augustus: Het regent om half zes 's morgens en het blijft regenen tot in de middag. De kinderen spelen spelletjes in de tent en we lezen, douchen en doen snel wat boodschappen. Als het 's middags wat opklaart ga ik met Lida en Honza naar Sväty Kríž. Er staat daar een prachtig houten kerkje; alles is van hout zonder dat er een spijker aan te pas kwam. Ik vond het kerk iets uitstralen en was er helemaal stil van. 's Avonds krijgen we ondanks de regen toch nog het kampvuurtje aan, drinken een likeurtje en Becherov, praten wat na en naar bed.

Donderdag 8 augustus: We rijden naar het gebied Spisska Magura, naar het plaatsje Cerveny Kláštor ( Rood Klooster) waar ook de rivier de Dunajec stroomt. Op deze plaats vormt hij de grens tussen Polen en Slowakije. Overal langs deze rivier, zowel aan Poolse zijde als aan Slowaakse zijde vind je plaatsen waar je met een vlot de rivier af kunt varen. Er kunnen wel zo'n twintig mensen in zo'n vlot en ze worden "bestuurd" met houten palen door twee jongemannen met geborduurde jasjes aan. We varen anderhalf uur op deze rivier en zien de bergen aan weerszijden van de rivier.

Het is een prachtige tocht. Jammer alleen dat Chris zijn bril moest laten vallen in het snelstromende water. Met geen mogelijkheid is-ie natuurlijk terug te vinden. Als we de tocht van 9 kilometer beëindigen kunnen we de bus terug nemen naar onze parkeerplaats. Op de terugweg lopen we door Kežmarok en gaan wat eten in een pizza- restaurantje, Pizza Palermo, Hlavné nám.2. We bestellen allemaal een pizza en drinken, Chris en Matthijs zelfs twee en zijn dan vervolgens 15 euro kwijt. De pizza's waren bovendien uit de kunst, heb zelden zo'n lekkere pizza gegeten. Als we thuis komen is het al donker en gaan we snel naar bed.

Vrijdag 9 augustus: Regen, regen en nog eens regen. We kopen een nieuwe bril in L. Mikulas met hulp van Honza. De kinderen gaan 's middags met Lida zwemmen in het overdekte  zwembad van
een hotel. De bril is gelukkig snel klaar en kan 's middags opgehaald worden. We besluiten om uit eten te gaan en rijden naar een "koliba", vroeger een hut waar herders een schuilplaats vonden als ze uit de bergen kwamen en eten daar wat. Lida, Martin en Honza besluiten dan om maar op te gaan breken en rijden 's avonds om acht uur nog naar Tsjechië. We zijn weer alleen en missen onze vrienden echt. Na een onwennige avond, zonder kampvuur, gaan we maar vroeg naar bed. Wij gaan immers ook opbreken en een andere camping zoeken.

Zaterdag 10 augustus: we vertrekken om 11 uur uit L. Hrádok (76.751 km) en zijn na een flinke file 95 km verder in Zilina om 13.10u. Om 17.00 zijn we op camping Kamenily Mlyn, zo'n 30 km boven Bratislava en 60 km van Wenen ( 77.071).  Drie overnachtingen kosten 300 Kronen, dat is dus nog geen 3 euro per nacht. Wat later komen we erachter dat we alleen toiletten hebben en water. Douches zijn er niet, wel een zwembad en in het hotel kunnen we eten. Maar het is niet druk op deze camping, we zijn de enige kampeerders op het terrein. Achter ons staan nog enkele trekkershutten die ook af en toe verhuurd worden. 's Avonds eten we in het hotel en de kinderen smullen van een grote beker ijs.

Zondag 11 augustus: we ontbijten maar in het hotel, want we hadden zaterdag geen boodschappen gedaan. We rijden via de snelweg naar Bratislava en verbazen ons over de rust in de stad. Er is parkeerplaats genoeg en erg rustig. We lopen naar het kasteel en hebben vandaar uit zicht op de brug die over de Donau gaat. We lopen door het centrum en de kinderen kopen wat souveniertjes. Het gaat regenen, maar het centrum hebben we wel bekeken. We doen boodschappen bij de TESCO, een enorme supermarkt, even buiten Bratislava. Het is zondag maar het is er ontzettend druk bij de 45 kassa's. Chris koopt een weck-ketel, Matthijs een modelbouw-doos en we rijden weer terug naar de tent. Ik kook in de tent, want het weer is niet zo best. Het blijft maar regenen.

Maandag 11 augustus: we besluiten ondanks de regen naar Wenen te gaan en hopen maar dat het weer wat beter wordt. We nemen binnendoor-weggetjes om bij Angern a.d. March de grens over te gaan. We moeten echter eerst met het pontje de Morava over en het duurt even voordat de twee mannen het pontje in beweging hebben gebracht. Ze hangen een beetje verveeld over de reling en hebben zo te zien niet echt plezier in hun werk.

Even later zijn we in Oostenrijk en dat is aan de huizen, winkels en wegen goed te zien. We proberen een punt te vinden om de auto te parkeren buiten Wenen en vervolgens de trein te nemen, maar dat lukt niet. We rijden toch  Wenen binnen en vinden een P & R en nemen de U1 metro in Kagran. Het is Kinderholiday, zodat we alleen voor ons 1.50 euro kwijt zijn om even later in de Stephansdomwijk met de metro aan te komen. Als we boven komen zien we meteen de Stephansdom, een prachtige kathedraal rijk aan kunst uit de Middeleeuwen en de Renaissance.

We zijn onder de indruk van de prachtige gebouwen, chique winkels en we lopen in de stromende regen een route door het oude Wenen. We gaan nog enkele kerken in en vinden de Dominikanerkirche  ook heel mooi. Hier is het in ieder geval heerlijk rustig en er zijn bijna geen toeristen, wat bij de Stephansdom natuurlijk wel is. We lopen de route verder en komen weer bij de Dom.

Maar het gaat steeds harder regenen en waaien en we besluiten om toch maar terug te gaan. Maar Wenen heeft wel indruk gemaakt en smaakt naar meer. Ik wil hier zeker nog een keer terugkomen, maar dan alles bekijken met goed weer. We rijden dezelfde weg weer terug naar de tent en ik bak pannenkoeken. Het regent nog steeds en we brengen de avond verder lezend door.

Dinsdag 13 augustus:  we twijfelen of we nog een dagje naar Wenen gaan: het regent namelijk erg hard. Eén telefoontje naar Nederland is genoeg: het is weer is daar stralend. We breken op, maar doen er erg lang over om alles een beetje droog in te pakken. Rond 2 uur rijden we weg en hebben zo'n 400 km snelweg te gaan naar Most via Brno en Praag. We moeten Lida nog bellen dat we vandaag naar Nederland willen vertrekken, maar ze is niet te bereiken. Wat later op de dag lukt het wel, maar ze is erg ongerust, want de situatie in Praag en omgeving is erg slecht.

Door de hevige regen van afgelopen dagen is de Moldau buiten zijn oevers getreden en zijn wegen afgesloten. Toch kunnen we zonder problemen onder Praag doorrijden en komen we om 8 uur aan in Most. Daar horen we dat de grensovergang in Reizenhain afgesloten is. Lida kookt voor ons en we moeten van haar overnachten in haar flat. We zien de beelden van de overstromingen op de televisie en beseffen dan dat we eigenlijk veel geluk hebben gehad.

Woensdag 14 augustus: We blijven de hele dag in Most en kijken televisie, lezen en de kinderen doen spelletjes met Martin. Maar we besluiten ook om nu via Cheb de grens over te gaan. Volgens Lida staat daar een hele lange file, maar dat nemen we voor lief. Rond 9 uur, na een heerlijke schotel en een bak sterke koffie rijden we 's avonds weg uit Most, uitgezwaaid door onze vrienden ( Honza was er niet, die zat vast in een ander stadje en kon niet meer naar huis komen).

Rond 11 uur zijn we in Cheb en er staat inderdaad een lange rij vrachtwagens te wachten, maar geen personenauto's en we kunnen zo doorrijden. We hebben eerst nog langzaamrijdend verkeer, maar kunnen dan daarna flink doorrijden.

Donderdag 15 augustus: Rond half zeven in de ochtend zijn we in Nederland en besluiten nog twee dagen te kamperen. We bekijken in alle vroegte eerst recreatiepark De Zwarte Bergen in Bergeijk, maar vinden het te druk daar. Ook de kinderen willen er niet staan: te veel stacaravans, te groot. Opgelucht zoeken we een natuurkampeerterreintje, het is de Witrijt richting Postel, Belgische grens.

Het is een prachtig terreintje, erg rustig en je mag met de auto het terrein niet op. Voor ons is er nog net een plaats waar we vanaf het parkeerterreintje onze tenten op kunnen zetten en we genieten met volle teugen van de rust en de zon. We laten alles drogen en ruimen meteen wat op. Op het einde van de dag is alles weer droog en brengen we de avond door met lezen en spelletjes spelen. Het is hier pas om half tien echt donker en dat scheelt een uur met Slowakije.

Vrijdag 16 augustus: Het is nog steeds prachtig weer en we genieten van een heerlijk zonnetje.
's Middags rijden we nog naar Eersel en lopen daar wat door het dorp. Het is druk op de terrasjes.
We doen nog wat boodschappen en gaan weer terug naar de tent. Onze laatste avond sluitend we lezend af met een glaasje port.

Zaterdag 17 augustus: nu is de vakantie toch echt voorbij. We doen er de hele ochtend over om op ons gemak te tenten af te breken en rijden weer naar huis met een heel voldaan en tevreden gevoel. We hebben een geweldig fijne vakantie gehad en drie-en-een-halve-week genoten van alles wat we hebben gezien en gedaan.