Tsjechie.nl - Zavist

Moeilijk was de keuze naar welke streek te gaan zodat er, strategisch, gekozen werd voor het midden: het gebied rond Praag. We zouden van daaruit alle richtingen kunnen rijden en zien waar een volgende vakantie doorgebracht zou worden. Qua afstand geen slecht idee, ware het niet dat de infrastructuur ter plaatse dermate slecht was dat dit geen haalbare zaak bleek. Je moet je echt beperken tot de omgeving zelf hetgeen overigens voldoende was.

De reis begon op een van de drukste zaterdagen van de zomer en we waren dan ook voorbereid op forse file en wachttijd aan de Tsjechische grens. De route die wij kozen ging via Oberhausen, Dortmund, Kassel, Wurzburg, Schweinfurt, Bamberg, Erlangen en noord langs Nurnberg naar de grens. Dit bleek een schot in de roos. Op de radio hoorden wij niets dan lange files op de andere wegen naar het zuiden, wij gingen als een speer door Duitsland over een zeker niet te drukke autobahn. Na Nurnberg wordt het beduidend drukker maar gaat het nog altijd goed tot de autobahn op is. De resterende kilometers ga je over kleine wegen en dat kost erg veel tijd.

Grensovergang Waldhausen bleek een grote en moderne te zijn. Het beeld van de voormalige DDR, Vopo’s en machinegeweren, bleek verleden tijd. Niets van dit alles meer. Gewaarschuwd was voor vertragingen van wel 5 uur, het kostte ons ongeveer een kwartier. Wisselen van geld en het kopen van het autobaanvignet kostte aanzienlijk meer tijd. Dit bleek later eenvoudig te omzeilen door dit de kopen bij de eerstvolgende benzinepomp waar helemaal geen rijen staan. Misschien is het wat duurder, de tijdwinst maakt dit ruimschoots goed.

Vanaf de grens bestaat er weer een autoweg, best wel een goede zelfs. Verkeer is er nauwelijks en je schiet lekker op tot Plzen. Daar blijkt er toch geen autoweg om de stad te . lopen maar ga je dwars door het centrum. Nog niet bekend met de situatie ter plaatse vonden wij dit geen prettige ervaring maar kwamen er goed door.

De bewegwijzering, welke op zich goed is, wijkt af van die bij ons zodat we bij Praag verkeerd gingen en de weg gevraagd moest worden. Ze begrepen waar we heen moesten maar spraken geen vreemde taal. Men wees een richting, schreef wat woorden en aanwijzingen en we kwamen er. Precies zoals de brochure beschreef via een stijl en hobbelig pad. Een volgende keer zal een huisje waarbij men dit reeds in de brochure opmerkt niet gekozen worden. De bungalow voldeed aan de verwachtingen, alle verhalen over de eenvoud en het moeten aanpassen aan de Tsjechische (lagere) normen konden wij direct vergeten. De kinderen vermaakten zich kostelijk in het zwembad, de eerste dag al van 7 uur ’s ochtends tot diep in de avond. Een groot succes.

Op maandag was het nodig boodschappen te doen. De kleine supermarkten die ieder dorp wel heeft geven ons niet de keuze die wij gewend zijn. Wel waar het eenvoudige zaken betreft zoals frisdrank, bier, thee, suiker, brood, enz., de keuze voor met name vlees en vleeswaren is, als ze het al hebben, beperkt en ziet er niet al te smakelijk uit.

Beter is het dan ook naar de grotere plaatsen uit te wijken waar supermarkten zijn zoals wij die kennen en ook een aanzienlijk groter assortiment voeren. Het wordt dan gewoon leuk om te zien wat men daar heeft dat wij niet kennen en er tenslotte achter te komen dat de prijzen daar over het algemeen beduidend onder die van ons liggen. Bijkomend voordeel van het winkelen in deze plaatsen is dat hier doorgaans wel pinautomaten aanwezig zijn en je dus gelijk geld op kunt nemen. Iets, dan overigens niet vaak nodig blijkt want alles daar kost voor ons weinig, zelf een volle tank benzine. LPG kost nagenoeg hetzelfde, het blijkt volop verkrijgbaar.

Door regelmatig te gaan shoppen in een andere stad leer je gelijk de grotere plaatsen in de omgeving kennen, zie je de historische centra en kom je ook in de gewone Tsjechische winkels dat doorgaans niets anders is dan een niet-aangekleed gebouw met goederen daarin voor de verloop. Gewoon simpel. De verkoopsters ervaren wij, evenals de Tsjechen elders, als onvriendelijk. Waarschijnlijk heeft dit meer te maken met de streek (Praag) dan met het land en wij vertrouwen er dan ook op dat dit elders anders zal zijn.

Een van de steden die wij bezochten was Kutna Hora, oostelijk van Praag. Een stad die bekendheid verwierf door een zilvermijn en als gevolg daarvan een grote rijkdom uitstraalt. Inderdaad een fraaie stad waarvan de plaatselijke kerk sterk aan de Notre Dame in Parijs doet denken. Net als de weg erheen schitterend. De zilvermijnen konden wij niet in. Alle rondleidingen waren die dag al volgeboekt. Dat wij van ver kwamen en niet terug zouden komen deed niets ter zake: morgen terugkomen. Dit deden wij dus niet.

Praag bezochten wij aan de eind van de vakantie. Aan de verhuurder van onze woning hadden wij gevraagd hoe wij hier het beste naar toe konden. Niet per openbaar vervoer wat wij dachten, maar gewoon per auto. Hij gaf een goede uitleg hoe te rijden en waar te parkeren en het klopte precies. Een bewaakte parkeerplaats net buiten het centrum zodat het achterlaten van ons kostbare blik geen maagzweer opleverde.

Het centrum was te belopen, via de Karelsbrug omhoog naar de Kathedraal, werkelijk schitterend. Ook het centrum aan de andere kant van de Moldau bleek zeer bezienswaardig. Een dag is echt te kort om alles te zien, de stad is een langer bezoek zeker waard. Vooral voor de Karelsbrug wordt gewaarschuwd voor tasjesdieven. Gezien de omstandigheden ter plaatse geloven wij dit direct. Er blijkt echter veel politie rond te lopen van een ander kaliber dat je elders aantreft en de zaak heel goed in de gaten houdt. Het gaf ons een veilig gevoel, maar bleven alert.

Waard om bezocht te worden is ook de dierentuin in Praag. Deze ligt in het noorden en staat nergens aangegeven. Lastig, want vragen lijdt tot niets. We vroegen en reden en stonden er plotseling voor de deur. Puur toeval. Naast de dierentuin ligt een fraai kasteel waarvan in ieder geval de tuin te bezichtigen is. Wij deden dit niet, we kwamen voor wat anders. Bij de ingang kregen we aan aangename verassing: de entreeprijs. Voor twee volwassenen en drie kinderen omgerekend f. 13,--. In Nederland ben je dan toch iets meer kwijt.

De dierentuin zelf is zeker niet slecht en kan zich qua opzet en dieren meten met de dierentuinen hier. Er was o.a. een zeer uitgebreide collectie insecten en torren en we konden niet vermoeden dat die griezels er zo mooi en gekleurd uit konden zien. Ook waren er enkele boomkrokodillen, eigenlijk hagedissen in de vorm van een krokodil maar toch best apart om te zien.

Kastelen zijn er in overvloed, wij bezochten er twee. Allereerst Karlsteyn. Kom je het dorp binnen dan blijkt je maar op een plaats te kunnen parkeren. Betaald uiteraard. Vandaar zie je het kasteel niet. Een taxichauffeur vertelt dat het nog een heel eind lopen en een hele klim is en biedt aan het hele gezien naar het kasteel te brengen. Er volgt dan een lange weg, niet onnodig want voor autoverkeer blijkt er geen andere, maar te voet had het best gekund. Loop je vanaf de parkeerplaats iets verder die zie je het kasteel wel en zie je vanzelf hoe er te komen.

Een goede, iets steile weg langs talloze best leuke toeristenwinkeltjes brengt je dan naar boven. Onderweg en boven volop mogelijkheden om mooie foto’s te maken. Rondleidingen zijn tegen betaling (niet duur) mogelijk. Omdat een rondleiding in een voor ons begrijpelijk taal pas uren later plaats zou vinden en we hoorden dat er binnen stevig gerenoveerd werd besloten we hiervan af te zien. Gelukkig vinden de kinderen kastelen van buiten mooier dan van binnen dus vormde dat geen probleem.

Het dorp zelf is ook de moeite waard met vele leuke toeristenwinkeltjes en vakwerkhuisjes.
Het schijnt dat er een wandeling mogelijk is van Beroun naar Karlsteyn via een route die voert langs watervallen, vergezichten, enz. Deze staat echter niet aangegeven, wij vonden hem ook niet.

Een tweede kasteel de moeite waard is Konopiste. Het had open moeten zijn, het was het niet. Desalniettemin is een wandeling door de fraaie tuin al voldoende reden om dit aan te doen. Jammer is dat de vele bomen een totaalbeeld van het kasteel belemmeren en je het daardoor nooit als een geheel ziet. Wel worden hierdoor heel fotogenieke situaties geschapen. Wij parkeerden op een kleine parkeerplaats, er is nog een grotere waar ook weer een groot aantal touristenwinkeltjes zijn. Niet duur en best leuk om overheen te lopen.

Ook grotten zijn te bezoeken: die van Konopruske. Ze zijn wat lastig te vinden maar wel aangegeven als je er bijna bent. De toegangsprijs is laag, rondleidingen uitsluitend in het Tsjechisch. Tegen een bedrag als borg krijg je echter een Nederlandse vertaling mee zodat je weet waar het over gaat. Vervelend is dat men, direct na de uitleg, het licht uitdoet dus het is wel snel lezen. Fotograferen en filmen is tegen bijbetaling toegestaan, opgeven bij de kassa. De grotten zijn wel aardig maar halen het niet bij die van onze zuiderburen. Een goede excursie om achter de hand te houden voor wanneer het eens slecht weer is. Bij goed weer zijn er leukere dingen te verzinnen.

Het Slapy stuwmeer werd ook bezocht. De omgeving hiervan is toeristisch gigantisch uitgebuit en je ziet niet anders dan huisjes en plekken om van watersport te genieten. Niet zoals wij dit gewend zijn, maar tenslotte hebben ze daar ook geen zee. Leuker is, naar onze mening, ergens aan een riviertje of kleiner meertje te gaan zitten of, zoals wij deden, aan een uitloper van het Slapy meer. Het was hier veel rustiger. Water was helder en goed, wat aan de frisse kant. Vis zwom er rond in alle soorten en maten en in grote hoeveelheden. Hengelaars moeten zich daar voldoende kunnen vermaken.

Al met al voor ons een vakantie om met veel plezier naar terug te kijken in een mooi en vooral goedkoop land. Wij zijn ervan overtuigd dat het noorden (bergen) meer natuurschoon te bieden heeft en het zuiden dit vooral in de vorm van meren en bossen. Onze volgende vakantie zullen wij hier doorbrengen.