Tsjechie.nl - Oerwoud Boubin

Gedreven door een positieve vorm van escapisme vond ik mijzelf in bovenbeschreven omgeving. Heerlijk. Gelukkig lag er behoorlijk veel sneeuw dat licht bevroren was en hoogstwaarschijnlijk aangewaaid omdat het lopen tamelijk eenvoudig 'verliep.' Toch gebeurde het herhaaldelijk dat ik met een been door het dun bevroren sneeuwdek heenzakte met name als daaronder een struik of een andere vorm van bebossing lag.

Kunt u het zich voorstellen? Een been boven, het andere diep in de sneeuw, waardoor ik als het ware een 'spagaat' maakte. Mijn pantalon hield het niet vol en tenslotte scheurde het langs de naad van mijn kruis tot aan mijn schoen. Geen prettige gevoel hoor met blote been in de sneeuw. Gelukkig heeft de viendelijke vrouw van een plaatselijke kampbeheerder in Bayeren (in een vluchtelingenkamp) mijn pantalon weer in orde gemaakt.

Naast de hoog overeind staande, oude bomen in Boubín lagen de takken en ontwortelde stammen met enorme wortelrozetten kriskras door elkaar op de grond. Ik moest er dan flink omheen lopen en mezelf met behulp van een kompas de juiste richting in coördineren. Als kind herinner ik mij de indrukwekkende schilderijen uit het verleden van Boubín, waarop verdwaalde mannen aangevallen werden door beren en zich met hun geweren verdedigden.

Er is helaas geen beer meer te bekennen. Een groot deel van Sumava is onderdeel van het Nationale park. Ik merk uit het gastenboek op dat er veel vraag is naar campings. Ik weet toevallig dat er een heel bijzondere camping ligt in de buurt van Vimperk (vlakbij Zdíkov in Racov). Het is een naturistencamping, Mlécná dráha genaamd (letterlijk: De Melkweg). Ja, ik hoor het al: "Uit de kleren? BAH, mij niet gezien". Anderen zeggen weer: "NOU EN? " Zulke campings zijn naar mijn mening juweeltjes. Echt waar. U zult zich niet verbazen dat de camping gerund wordt door een Nederlands echtpaar.

Radomir